کم کم داره از پائیزم خوشم میاد.

پس از مدت ها یه پائیز واقعی رو تجربه کردیم، نه؟

میشه گفت تا چندسال پیش چیزی که به عنوان پائیزمی شناختیم، یه تابستون سرد بود. زمستونمون هم یه نوع پائیز به حساب میومد. امابارونای پائیزی و سرمای هوای این هفته بهمون ثابت کرد خداجون واقعا یه نظر ویژه ایبه این شهر کرده و ایشالا اتفاقای خوبی میفته! من خیلی خوشحالم.هوا سرده و منمسرمایی، اما از رو نمیرم. میرم زیر بارون، تو هوای سرد قدم می زنم و کیف می کنم. مشکل بارون که حل شد، امیدوارم مشکل ریزش زودهنگام برگا توی تابستون هم حل بشه که سال دیگه یه پائیز نارنجی بارونی داشته باشیم.

یکی از عجیب ترین تجربه هام، شنبه صبح بود که بهخاطر بارون زیاد و دیرکردن راننده سرویس نزدیک 20 دقیقه جلوی در خونه رو به بارونمنتظر ایستادم. اون موقع خیلی استرس داشتم که نکنه سرویس اصلا نیاد، کی کتابموبخونم و. ولی الآن که بهش فکر می کنم، عجب هوا و خاطره ی پائیزگونه ای بود!بهانه ای شد تا بیشتر پائیز و حس و حالش رو لمس کنم-همیشه پائیزو بدترین فصل سالمی دونستم-اما الآن نظرم عوض شده، پائیز فصل خیلی قشنگیه و دنیایی برای خودش داره.